คนที่อยู่ท้ายแถว โดยปริยายหมายถึงผู้น้อย ผู้ไม่มีความสำคัญ ปลายแถว ก็ว่า
ปลายแถว ก็ว่า
ประเภทสำนวน
"หางแถว" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถเข้าใจได้จากการแปลตรงตัว ต้องรู้ความหมายเฉพาะในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้หมายถึง คนสุดท้าย หรือตำแหน่งท้ายสุดในแถว มีการเปรียบเทียบโดยใช้คำว่า 'หาง' ซึ่งเป็นส่วนท้ายสุดของร่างกายสัตว์ มาเปรียบกับตำแหน่งสุดท้ายของแถว เพื่อสื่อถึงผู้ที่อยู่ลำดับท้ายสุด หรือคนสุดท้ายในกลุ่ม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "หางแถว" ในประโยค
- เขามักมาช้าเป็นประจำ จึงต้องยืนหางแถวในการเข้าแถวเคารพธงชาติทุกเช้า
- ถึงฉันจะเป็นหางแถวในการเข้าคิว แต่ก็ยังได้ซื้อของลดราคาทัน
- การสอบครั้งนี้เธอได้คะแนนเป็นหางแถวของห้อง คงต้องปรับปรุงตัวแล้ว
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
