ลวก ๆ, มักง่าย, ส่งเดช ก็ว่า
ประเภทสำนวน
"ส่ง ๆ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องตีความพิเศษตามบริบทการใช้ในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้ใช้อธิบายการกระทำอย่างไม่เต็มที่ ไม่จริงจัง ทำอย่างขอไปที หรือทำแบบพอเป็นพิธี เพียงเพื่อให้ผ่านไป โดยไม่ได้ตั้งใจทำอย่างเต็มความสามารถ ที่มาของสำนวนอาจมาจากลักษณะการส่งของหรือส่งงานแบบรีบร้อน ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียด
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ส่ง ๆ" ในประโยค
- เขาทำรายงานแบบส่ง ๆ ส่งอาจารย์ไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้ตรวจทานหรือปรับแต่งให้ดี
- การตอบคำถามแบบส่ง ๆ ในการสัมภาษณ์งาน จะทำให้คุณพลาดโอกาสได้งานแน่นอน
- อย่าทำงานแบบส่ง ๆ นะ ต้องรับผิดชอบให้เต็มที่ มิฉะนั้นจะกระทบต่อผลงานของทั้งทีม
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
