สำนวนไทย: ล้มหมอนนอนเสื่อ หมายถึง?

ประเภทสำนวน

"ล้มหมอนนอนเสื่อ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายได้ตรงตัว ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้กันในภาษาไทย เป็นวลีที่ใช้เรียกอาการเจ็บป่วยโดยเฉพาะ

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มีที่มาจากอาการของคนเจ็บป่วย ที่ต้องนอนพักรักษาตัวบนเสื่อและใช้หมอนรองศีรษะ ในสมัยก่อนเมื่อคนเจ็บป่วย มักจะนอนพักบนเสื่อ ไม่ได้นอนบนเตียงหรือฟูกเหมือนปัจจุบัน คำว่า 'ล้มหมอน' สื่อถึงอาการป่วยจนต้องนอนพิง/หนุนหมอน และ 'นอนเสื่อ' คือการนอนพักรักษาตัวบนเสื่อ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ล้มหมอนนอนเสื่อ" ในประโยค

หลังจากทำงานหนักติดต่อกันหลายวัน เขาก็ล้มหมอนนอนเสื่อไปเกือบอาทิตย์

ระวังตัวให้ดีในหน้าหนาวนี้ เดี๋ยวล้มหมอนนอนเสื่อขึ้นมาจะลำบาก

แม่ไม่สบายต้องล้มหมอนนอนเสื่อตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฉันเลยต้องลางานมาดูแลท่าน

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

หมายเหตุ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย