หมายถึง พูดแบบไม่เกรงกลัว
ประเภทสำนวน
"ปากดี" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีสั้นๆ ที่มีความหมายเฉพาะในภาษาไทย ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ว่า 'ปาก' นั้น 'ดี' อย่างไร แต่ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้กันในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำว่า 'ปากดี' หมายถึง พูดเก่ง พูดคล่อง พูดโต้ตอบได้ฉะฉาน ซึ่งอาจมีความหมายในเชิงบวกหรือลบก็ได้ ในบางบริบทอาจหมายถึงการพูดจาเสียดสี พูดจาใส่ร้าย หรือพูดจาดูถูกผู้อื่น แต่ในบางบริบทก็อาจหมายถึงความสามารถในการพูดอย่างมีชั้นเชิง โน้มน้าวคนได้ดี
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปากดี" ในประโยค
- เด็กคนนี้ปากดีจริงๆ ครูถามอะไรก็ตอบได้ทุกเรื่อง
- ระวังหน่อยนะ อย่าไปปากดีกับคนที่โตกว่า เดี๋ยวจะมีเรื่อง
- ทั้งๆ ที่ทำผิดชัดๆ แต่ยังกล้าปากดี เถียงตำรวจอีก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
