บอกหนังสือสังฆราช

ประเภทสำนวน

"บอกหนังสือสังฆราช" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย ซึ่งหมายถึงการพูดสอนหรือแนะนำผู้ที่รู้หรือเชี่ยวชาญมากกว่า

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มีที่มาจากการที่บุคคลธรรมดาไปสอนหรือบอกความรู้แก่สังฆราช ซึ่งเป็นพระผู้ใหญ่ที่ทรงความรู้สูงในทางพระพุทธศาสนา มีความเชี่ยวชาญในพระไตรปิฎกและหลักธรรมคำสอนอยู่แล้ว จึงเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมและเป็นการแสดงความไม่รู้จักกาลเทศะ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "บอกหนังสือสังฆราช" ในประโยค

• อย่าไปแนะนำเรื่องกฎหมายกับอาจารย์คนนั้นเลย เขาเป็นอดีตผู้พิพากษา เราไปบอกหนังสือสังฆราชแบบนี้ เขาต้องขำแน่ๆ
• การที่เด็กฝึกงานพยายามสอนวิธีวิเคราะห์ตลาดให้ผู้จัดการฝ่ายการตลาดที่มีประสบการณ์มา 20 ปี นับว่าเป็นการบอกหนังสือสังฆราชอย่างชัดเจน

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี