ตาสีตาสา

ประเภทสำนวน

"ตาสีตาสา" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวน 'ตาสีตาสา' เป็นคำเรียกชาวบ้านธรรมดาหรือสามัญชนทั่วไป โดยเฉพาะผู้ที่มีฐานะต่ำต้อยหรือมีการศึกษาน้อย ทำมาหากินโดยใช้แรงงาน ในอดีตหมายถึงชาวไร่ชาวนาหรือคนทำงานที่มีฐานะยากจน ซึ่งมักมีร่างกายเปื้อนเหงื่อและดิน ทำให้ดูมอมแมม ไม่สะอาดสะอ้าน

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ตาสีตาสา" ในประโยค

• นโยบายนี้มุ่งช่วยเหลือประชาชน ตาสีตาสา ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
• อย่าคิดว่าคนเป็น ตาสีตาสา จะไม่มีความรู้ หลายคนมีภูมิปัญญาที่สั่งสมมามากกว่าคนเรียนสูงๆ เสียอีก
• การเมืองสมัยนี้ต้องฟังเสียงของ ตาสีตาสา ด้วย ไม่ใช่ฟังแต่กลุ่มนายทุน

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี