ประเภทสำนวน
"ฉลาดแกมโกง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีสั้นๆ ที่มีความหมายเฉพาะ ต้องตีความ ไม่ใช่คำสอนโดยตรง และไม่มีการเปรียบเทียบชัดเจนเหมือนคำพังเพย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เป็นคำที่ใช้อธิบายบุคคลที่มีไหวพริบและความฉลาด แต่นำความฉลาดนั้นไปใช้ในทางที่ไม่ถูกต้อง หรือใช้เพื่อเอาเปรียบผู้อื่น แสดงความฉลาดที่เกินขอบเขตจนกลายเป็นความไม่ซื่อสัตย์ เจ้าเล่ห์ หรือทุจริต
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ฉลาดแกมโกง" ในประโยค
- นักการเมืองคนนั้นใช้วิธีฉลาดแกมโกงในการหาเสียง ทำให้ชาวบ้านหลงเชื่อและเลือกเข้ามา
- ดูเหมือนรายงานการเงินนี้มีความผิดปกติ น่าจะมีใครบางคนใช้เล่ห์เหลี่ยมฉลาดแกมโกงแอบยักยอกเงินไป
- ข้อสอบกฎหมายมีช่องโหว่มากมาย ทำให้คนที่ฉลาดแกมโกงสามารถตีความเพื่อเลี่ยงความผิดได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
