กินครึ่งทิ้งครึ่ง กินทิ้งกินขว้าง กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย
ประเภทสำนวน
"กินล้างกินผลาญ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่ไม่ได้ให้คำสอนหรือข้อคิดคมคมโดยตรง และไม่มีลักษณะการเปรียบเทียบ แต่เป็นคำที่มีความหมายเฉพาะ เข้าใจได้ในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้หมายถึงการบริโภคหรือใช้จ่ายสิ่งของอย่างสิ้นเปลือง ฟุ่มเฟือย ไม่รู้จักเก็บถนอม ใช้ไปอย่างไม่คิดถึงอนาคต เป็นการใช้ทรัพยากรอย่างไม่ประหยัด การซ้ำคำว่า 'กิน' เป็นการเน้นย้ำถึงความรุนแรงของการบริโภคที่ไม่มีการควบคุม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กินล้างกินผลาญ" ในประโยค
- พฤติกรรมกินล้างกินผลาญของมนุษย์กำลังทำให้ทรัพยากรธรรมชาติลดลงอย่างรวดเร็ว
- เด็กรุ่นใหม่ใช้น้ำใช้ไฟแบบกินล้างกินผลาญ ไม่คิดถึงผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมเลย
- รัฐบาลประกาศมาตรการประหยัดพลังงาน เพื่อป้องกันไม่ให้มีการกินล้างกินผลาญทรัพยากรที่นับวันจะหมดไป
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
