ประเภทสำนวน
"ไม้ป่าเดียวกัน" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นถ้อยคำเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ได้เป็นคำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่เพียงคำเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย แต่เป็นการเปรียบเปรยลักษณะของคนที่มีนิสัย ความประพฤติ หรือพฤติกรรมคล้ายคลึงกัน
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เปรียบเทียบกับไม้ที่เติบโตในป่าเดียวกัน ย่อมมีลักษณะทางชีวภาพ สายพันธุ์ หรือคุณสมบัติที่คล้ายคลึงกัน เพื่อเปรียบเปรยถึงคนที่มีนิสัย ความประพฤติ พฤติกรรม หรือภูมิหลังคล้ายคลึงกัน ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเข้ากันได้ดี หรือในบางบริบทอาจหมายถึงคนที่มีนิสัยหรือความประพฤติที่ไม่ดีเหมือนกัน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ไม้ป่าเดียวกัน" ในประโยค
- พวกนักเลงหัวไม้กลุ่มนี้รวมตัวกันได้อย่างรวดเร็ว ก็เพราะพวกเขาเป็นไม้ป่าเดียวกันนั่นเอง
- ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทั้งสองคนจะเข้ากันได้ดีขนาดนี้ เพราะพวกเขาเป็นไม้ป่าเดียวกัน ชอบอ่านหนังสือ ฟังเพลงคลาสสิก และรักธรรมชาติเหมือนกัน
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
