ประเภทสำนวน
"ได้หน้าได้ตา" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ หากแปลตรงตัวจะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้หมายถึง การมีชื่อเสียง เกียรติยศ หรือได้รับการยกย่องนับถือในสังคม มีที่มาจากการเปรียบเทียบว่า 'หน้า' และ 'ตา' เป็นอวัยวะสำคัญที่แสดงถึงเกียรติและศักดิ์ศรีของบุคคล เมื่อมีคนมองหน้ามองตาด้วยความเคารพนับถือ ก็ถือว่าเป็นการ 'ได้หน้าได้ตา'
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ได้หน้าได้ตา" ในประโยค
- หลังจากลูกชายสอบติดแพทย์ ครอบครัวนี้ก็ได้หน้าได้ตาในหมู่บ้านมาก
- เขาทำงานการกุศลหนักมากเพื่อจะได้หน้าได้ตาในสังคม
- เมื่อได้รับตำแหน่งผู้จัดการ พ่อแม่ของเธอก็ได้หน้าได้ตากับเพื่อนบ้าน
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
