ลอบมีจดหมายรักต่อกัน เช่น ไม่อยากเล่นเพลงยาวชื่อฉาวเอย. (สักวาของคุณพุ่ม), เขียนหนังสือโต้ตอบกันไปมาไม่รู้จักจบ
ประเภทสำนวน
"เล่นเพลงยาว" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมหรือการกระทำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวจากคำว่า 'เล่นเพลงยาว' ได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะทางวัฒนธรรมไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากการแสดงละครชาตรีหรือการบรรเลงดนตรีไทยที่มีการบรรเลงเพลงยาวๆ ซึ่งใช้เวลานาน การ 'เล่นเพลงยาว' จึงหมายถึงการพูดอ้อมค้อมวกวน หรือการทำอะไรชักช้า ใช้เวลานานกว่าจะถึงจุดหมาย หรือพูดอ้อมค้อมไม่เข้าเรื่อง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เล่นเพลงยาว" ในประโยค
- พูดตรงๆ เถอะ อย่าเล่นเพลงยาวไปมา บอกมาเลยว่าต้องการอะไรกันแน่
- ประชุมครั้งนี้ประธานชอบเล่นเพลงยาว พูดวกวนอยู่นั่นแหละ ทำให้การประชุมล่าช้าไปมาก
- เขาเล่นเพลงยาวมาสามชั่วโมงแล้ว แต่ยังไม่ยอมบอกจุดประสงค์ที่แท้จริงเลย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
