สำนวนไทย: เป่าปี่ หมายถึง?

ประเภทสำนวน

"เป่าปี่" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นถ้อยคำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องตีความเพิ่มเติม ถ้าแปลตรงตัวเพียงแค่ 'การบรรเลงเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง' จะไม่ได้ความหมายตามที่สำนวนนี้ต้องการสื่อ

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวน 'เป่าปี่' มีความหมายว่า การเล่าความลับหรือเรื่องที่ไม่ควรบอกให้ผู้อื่นรู้ ซึ่งเป็นการนำลักษณะการเป่าปี่ที่ต้องใช้ลมจากปากเป่าออกมาผ่านเครื่องดนตรี มาเปรียบเทียบกับการพูดหรือเล่าเรื่อง เหมือนการเล่าความลับออกไปทำให้ผู้อื่นรู้

ตัวอย่างการใช้สำนวน "เป่าปี่" ในประโยค

แกอย่าไว้ใจคนคนนี้นะ ชอบเป่าปี่ เอาความลับในบริษัทไปบอกคู่แข่งหมด

ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เธอคนเดียวรู้นะ อย่าเอาไปเป่าปี่ต่อให้คนอื่นรู้ล่ะ

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

หมายเหตุ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย