หมายถึง ผู้ไม่รู้ประสีประสา
ประเภทสำนวน
"เด็กอมมือ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถเข้าใจความหมายได้จากการแปลตรงตัว ต้องรู้ความหมายเฉพาะทางภาษาไทย สำนวนนี้ใช้เรียกลักษณะของคนที่ไร้ประสบการณ์ ไม่รู้โลก
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากลักษณะธรรมชาติของทารกและเด็กเล็กที่มักอมนิ้วหรือมือตัวเอง ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่แสดงถึงความไร้เดียงสา การไม่รู้อะไร จึงนำมาเปรียบเทียบกับคนที่ขาดประสบการณ์ ไม่เคยผ่านโลกมามาก ยังไม่เติบโตพอที่จะเผชิญกับเรื่องราวที่ซับซ้อน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เด็กอมมือ" ในประโยค
- เราจะปล่อยให้เขาไปเจรจาธุรกิจคนเดียวไม่ได้หรอก เขายังเป็นเด็กอมมืออยู่เลย เพิ่งจบมาทำงานได้แค่เดือนเดียว
- คุณอย่าเพิ่งให้น้องคนนี้รับผิดชอบงานใหญ่ เขายังเด็กอมมือ ต้องสอนงานไปอีกสักพัก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
