สำนวนไทย

หูเบา

หมายถึง เชื่อคนง่าย

พจนานุกรมไทย หูเบา หมายถึง:

  1. ว. เชื่อโดยไม่ไตร่ตรอง.

 หมายเหตุ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

 ภาพประกอบ

  • สำนวนไทย: หูเบา หมายถึง?, หมายถึง เชื่อคนง่าย คำนาม คน

 สำนวนไทยที่คล้ายกัน

พกหินดีกว่าพกนุ่น หนอนหนังสือ หนักแผ่นดิน หนังหน้าไฟ หนูติดจั่น หมองูตายเพราะงู หมอนกระแต หมูไปไก่มา หยิกแกมหยอก หวังน้ำบ่อหน้า หัวกระไดไม่แห้ง หาเช้ากินค่ำ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น