ไม่สบายใจเพราะเป็นกังวล เช่น เขาหายใจไม่ทั่วท้องขณะต้องเสี่ยงขับรถไปบนสะพานชำรุด
ประเภทสำนวน
"หายใจไม่ทั่วท้อง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่ต้องตีความพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ไม่มีลักษณะเป็นคำสอนโดยตรงหรือการเปรียบเทียบชัดเจน เป็นเพียงวลีที่ใช้แทนอาการหรือสภาวะเฉพาะ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากการเปรียบเทียบกับลักษณะการหายใจที่ไม่เต็มที่ เมื่อคนเรามีความกังวล หรือไม่สบายใจ มักจะรู้สึกอึดอัด หายใจไม่โล่ง ไม่สะดวก จึงเกิดความรู้สึกเหมือน 'หายใจไม่ทั่วท้อง' หมายถึง มีความกังวลใจหรือวิตกกังวลอยู่ตลอดเวลา ไม่สบายใจ
ตัวอย่างการใช้สำนวน "หายใจไม่ทั่วท้อง" ในประโยค
- ตั้งแต่ลูกชายไปทำงานต่างประเทศ แม่ก็หายใจไม่ทั่วท้อง กลัวลูกจะไม่ปลอดภัย
- ฉันหายใจไม่ทั่วท้องมาตั้งแต่รู้ว่าต้องนำเสนองานต่อหน้าผู้บริหารทั้งหมด
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
