ถูกเรียกใช้ โดนใช้งานอย่างหนักอยู่ตลอด ไม่ได้ว่างเว้น
ประเภทสำนวน
"หัวไม่วาง หางไม่เว้น" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายได้ตรงตัว คำว่า 'หัวไม่วาง หางไม่เว้น' ต้องตีความเป็นนัยถึงการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งต่อเนื่องไม่หยุด
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากลักษณะของแถวหรือขบวนที่เคลื่อนไปอย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดตอน ตั้งแต่หัวแถวไปจนถึงท้ายแถว (หาง) เปรียบเหมือนการกระทำที่เกิดขึ้นต่อเนื่องไม่ขาดสาย หรือแสดงถึงความไม่ว่างเว้นของเวลา
ตัวอย่างการใช้สำนวน "หัวไม่วาง หางไม่เว้น" ในประโยค
- การจัดงานเปิดตัวห้างใหม่มีลูกค้าเข้ามาหัวไม่วาง หางไม่เว้น ทำให้พนักงานแทบไม่มีเวลาพัก
- ร้านอาหารนี้มีลูกค้าหัวไม่วาง หางไม่เว้น ตั้งแต่เปิดจนปิดร้าน เจ้าของรวยเละ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
