หมายถึง บุคคลที่น้อยใจ เพราะคนอื่นมองข้ามความสำคัญ ไม่ยอมมาปรึกษา
ประเภทสำนวน
"หัวหลักหัวตอ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลตามความหมายตรงตัวได้ เป็นสำนวนที่ต้องตีความและมีความหมายเฉพาะในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
มาจากลักษณะของหลักหรือตอไม้ที่ปักแน่นอยู่กับที่ มั่นคงไม่คลอนแคลน เปรียบเหมือนคนที่มีความคิดแน่วแน่ มั่นคง ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงความคิดความเชื่อหรือจุดยืนของตน บางครั้งถึงขั้นดื้อรั้น ไม่ยอมฟังเหตุผลใด ๆ
ตัวอย่างการใช้สำนวน "หัวหลักหัวตอ" ในประโยค
- แม่เธอเป็นคนหัวหลักหัวตอมาก ใครจะบอกอะไรก็ไม่ยอมฟัง ยึดมั่นในความคิดของตัวเองตลอด
- ชวนเขาไปเที่ยวทะเลก็ไม่ไป บอกว่ากลัวแดด ชวนไปภูเขาก็ไม่ไป บอกว่ากลัวเหนื่อย คนหัวหลักหัวตอแบบนี้ ชวนไปไหนก็ไม่มีทางไปด้วยหรอก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
