ศิษย์มีครู

สำนวนไทย

หมายถึง คนเก่งที่มีครูเก่ง

หมายถึง คนเก่งที่มีครู

ประเภทสำนวน

"ศิษย์มีครู" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนหรือข้อคิดโดยตรง มีความหมายชัดเจนในตัวเอง เป็นการแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีครูบาอาจารย์ ไม่จำเป็นต้องตีความเป็นนัย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สุภาษิตนี้สะท้อนวัฒนธรรมไทยที่ให้ความสำคัญกับครูบาอาจารย์ แสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีความเชี่ยวชาญหรือความสามารถในด้านต่างๆ ย่อมต้องผ่านการเรียนรู้จากครูผู้เชี่ยวชาญมาก่อน ไม่ได้เก่งมาโดยกำเนิดหรือเก่งได้ด้วยตนเอง ใช้สอนให้เคารพผู้มีวิชาความรู้และระลึกถึงพระคุณของครูบาอาจารย์

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ศิษย์มีครู" ในประโยค

  • ถึงคุณจะเก่งมาจากไหน ก็ต้องมีคนสอนมา ศิษย์มีครู ไม่มีใครเก่งได้ด้วยตัวเอง
  • นักมวยคนนี้ฝีมือดี ท่าทางการชกเป็นระบบ ดูแล้วรู้เลยว่าศิษย์มีครู ไม่ใช่นักมวยจรจัด

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

ประเภทสำนวน

"ศิษย์มีครู" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิดหรือคำสอนโดยตรง เกี่ยวกับคุณค่าของการมีครูหรือผู้ชี้แนะในการเรียนรู้ ข้อความกระชับ ตรงความหมาย มีความสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องตีความเพิ่มเติม

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สุภาษิตนี้สอนให้ตระหนักถึงความสำคัญของการมีครูหรือผู้ชี้แนะ ในทุกวิชาความรู้หรือทักษะ ไม่ว่าจะเป็นศิลปะ วิชาการ หรือการต่อสู้ ผู้ที่จะประสบความสำเร็จได้จำเป็นต้องมีครูคอยชี้แนะ สอนเทคนิควิธีการต่างๆ ให้ก้าวหน้าอย่างถูกต้อง มิฉะนั้นจะเรียนรู้ผิดๆ และพัฒนาได้ช้า

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ศิษย์มีครู" ในประโยค

  • เด็กคนนี้เก่งศิลปะมาก แต่ยังขาดพื้นฐานบางอย่าง ควรส่งไปหาอาจารย์ที่เชี่ยวชาญสักระยะ จะได้เป็นศิษย์มีครู
  • แม้จะฝึกฝนเองมาหลายปี แต่เมื่อได้มาเรียนกับผู้เชี่ยวชาญอย่างเป็นระบบถึงได้รู้ว่าศิษย์มีครูนั้นก้าวหน้าได้เร็วกว่า

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

ศิษย์มีครู หมายถึง?

พจนานุกรมไทย ศิษย์มีครู หมายถึง:

  1. (สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.

 หมายเหตุ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

 ภาพประกอบศิษย์มีครู

  • สำนวนไทย: ศิษย์มีครู หมายถึง?, หมายถึง คนเก่งที่มีครูเก่ง คำนาม ศิษย์, ครู ความสัมพันธ์ ศิษย์และครู หมวด สุภาษิต
  • สำนวนไทย: ศิษย์มีครู หมายถึง?, หมายถึง คนเก่งที่มีครู คำนาม ศิษย์, ครู การศึกษา การเรียนรู้, การสอน หมวด สุภาษิต

 สำนวนไทยที่คล้ายกัน