ลิ้นตวัดถึงหู

ประเภทสำนวน

"ลิ้นตวัดถึงหู" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า สำนวนนี้เป็นถ้อยคำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายพิเศษที่ใช้ในภาษาไทย ไม่ได้เป็นคำสอนโดยตรง (สุภาษิต) หรือการเปรียบเทียบเชิงแนวคิด (คำพังเพย)

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวน 'ลิ้นตวัดถึงหู' ใช้อธิบายลักษณะของคนที่อิ่มมากหรือพอใจมากจนแสดงออกมาทางสีหน้าและการกระทำ โดยเปรียบเทียบกับภาพของคนที่อิ่มมากจนเกิดความพึงพอใจอย่างสูง เหมือนลิ้นยาวจนตวัดไปถึงหู เป็นภาพเปรียบเทียบเชิงอุปมาที่เกินจริง แสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจอย่างที่สุด

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ลิ้นตวัดถึงหู" ในประโยค

• หลังจากได้กินอาหารมื้อใหญ่ที่ร้านดัง เขาอิ่มจนลิ้นตวัดถึงหูเลยทีเดียว
• พอเห็นว่าได้รับโบนัสเป็นเงินก้อนใหญ่ เธอยิ้มกว้างจนลิ้นตวัดถึงหู แสดงความดีใจสุดๆ

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี