ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแลง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแดง หรือ ผิดสำแลง.
ประเภทสำนวน
"ผิดสำแดง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่มีความหมายไม่ตรงตามตัวอักษร ต้องตีความเป็นความหมายพิเศษ ไม่ได้เป็นคำสอนโดยตรง (สุภาษิต) หรือการเปรียบเปรย (คำพังเพย)
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากภาษาราชการหรือพาณิชย์ โดยเฉพาะด้านศุลกากร เมื่อมีการแจ้งข้อมูลสินค้าไม่ตรงกับความเป็นจริง เช่น แจ้งชนิด จำนวน หรือมูลค่าสินค้าไม่ตรงความจริงเพื่อเลี่ยงภาษี จะเรียกว่า 'ผิดสำแดง' ต่อมาได้นำมาใช้ในความหมายกว้างขึ้น หมายถึง การแสดงข้อมูลหรือข้อเท็จจริงผิดไปจากความเป็นจริง โดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ผิดสำแดง" ในประโยค
- เขาบอกว่ามีประสบการณ์ทำงานมา 10 ปี แต่พอตรวจสอบประวัติจริงๆ กลับพบว่าผิดสำแดง ทำงานมาแค่ 3 ปีเท่านั้น
- ร้านค้าออนไลน์นี้มักจะผิดสำแดงสินค้า บอกว่าเป็นของแท้ แต่ส่งของปลอมมาให้ลูกค้า
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
