หมายถึง ชอบพูดคำหยาบ
ประเภทสำนวน
"ปากปลาร้า" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องตีความหมายพิเศษ เพราะ 'ปากปลาร้า' ในความหมายตรงตัวคือช่องเปิดของภาชนะบรรจุปลาร้า แต่ในสำนวนนี้หมายถึงลักษณะการพูดจาเสียงดัง หยาบคาย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากลักษณะของปลาร้า ซึ่งเป็นอาหารหมักที่มีกลิ่นแรง รสจัด คนที่มี 'ปากปลาร้า' จึงหมายถึงคนที่พูดจาเสียงดัง หยาบคาย พูดไม่เพราะ มักใช้คำหยาบหรือวาจาที่ไม่สุภาพในการสื่อสาร
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปากปลาร้า" ในประโยค
- แม่ค้าคนนั้นปากปลาร้าจริงๆ พูดจาเสียงดังหยาบคายใส่ลูกค้า
- อย่าไปทะเลาะกับยายนงนุชเลย เธอปากปลาร้า ยิ่งเถียงยิ่งได้ยินคำหยาบคายมากขึ้น
- เด็กสมัยนี้หลายคนปากปลาร้า พูดจาไม่มีหางเสียง ไม่รู้จักกาลเทศะ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
