ปรบมือให้

ประเภทสำนวน

"ปรบมือให้" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะในบริบทภาษาไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากพฤติกรรมการปรบมือให้กำลังใจหรือแสดงการยกย่องชื่นชม แต่ในความหมายของสำนวนนี้กลับหมายถึงการที่คนแสดงความยินดีหรือสนับสนุนเมื่อคนอื่นประสบความสำเร็จหรือได้ดี แต่ลึกๆ แล้วไม่ได้รู้สึกดีใจจริงๆ หรืออาจมีความอิจฉาริษยาซ่อนอยู่

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปรบมือให้" ในประโยค

• แม้หน้าเธอจะปรบมือให้เพื่อนที่ได้เลื่อนตำแหน่ง แต่ลับหลังกลับนินทาว่าเพื่อนไม่มีความสามารถพอ
• เขาปรบมือให้ทุกครั้งที่น้องสาวประสบความสำเร็จ แต่ในใจกลับริษยาที่พ่อแม่รักน้องมากกว่า

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี