ผู้ที่มีไหวพริบรู้เท่าทันเหตุการณ์หรือภัยที่จะมาถึงตน.
ประเภทสำนวน
"นกรู้" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำที่มีลักษณะเปรียบเทียบแบบสั้นกระชับ มีความหมายแฝงที่ต้องตีความ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่คำเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากนกป่าที่เคยถูกยิงหรือพบเจอกับนายพรานมาแล้ว จึงรู้ว่าเป็นอันตราย เมื่อพบเห็นอีกครั้งก็จะตื่นตัวและระวังภัย หรือบินหนีทันที สื่อถึงคนที่เคยมีประสบการณ์ผ่านเรื่องร้ายหรือถูกหลอกมาก่อน จึงมีความระแวดระวัง ไม่ยอมตกเป็นเหยื่อซ้ำสอง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "นกรู้" ในประโยค
- ถึงคุณจะใช้กลเม็ดใหม่ๆ มาหลอกขายของ แต่ลูกค้ารายนี้เป็นพวกนกรู้ เขาเคยโดนหลอกมาแล้ว คงไม่หลงกลหรอก
- อย่าคิดจะโกงเงินคนแก่พวกนี้เลย พวกเขาเป็นนกรู้ทั้งนั้น ผ่านโลกมามาก ไม่มีทางหลงกลหรอก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
