ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องคนอื่นที่ไม่ได้มีผลอะไรกับตัวเลยไม่ไปวุ่นวายกับกิจการงานของคนอื่นโดยที่ตัวเองไม่เกี่ยวข้อง
ประเภทสำนวน
"ธุระไม่ใช่" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นวลีที่ใช้เปรียบเปรยถึงการที่คนเราพยายามปฏิเสธความรับผิดชอบหรือความเกี่ยวข้องกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง จัดเป็นคำพังเพยเพราะมีความหมายเชิงเปรียบเทียบและต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้ใช้ในบริบทที่บุคคลต้องการปฏิเสธความรับผิดชอบหรือไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ใช่หน้าที่ของตน หรือไม่อยากให้ความช่วยเหลือในเรื่องที่ตนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง โดยทั่วไปมักใช้ในเชิงตำหนิคนที่ขาดจิตสำนึกต่อส่วนรวม หรือเห็นแก่ตัวไม่อยากช่วยเหลือผู้อื่น
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ธุระไม่ใช่" ในประโยค
- คนเดินผ่านเห็นคนแก่ล้มก็เดินเลยไป บอกว่าธุระไม่ใช่ น่าเสียใจที่สังคมไม่มีจิตสาธารณะ
- เมื่อมีการรณรงค์ให้คัดแยกขยะ หลายคนกลับบอกว่าธุระไม่ใช่ ทั้งที่เป็นหน้าที่พลเมืองที่ดีควรทำ
- เห็นน้ำประปาแตกก็ไม่แจ้งหน่วยงาน บอกว่าธุระไม่ใช่ ปล่อยให้น้ำไหลเสียไปเปล่าๆ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี