คบคนที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า
ประเภทสำนวน
"คบคนจรนอนหมอนหมิ่น" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นข้อความที่มีลักษณะเป็นคำสอนโดยตรง มีข้อคิดที่ชัดเจน เตือนเรื่องการคบคน แสดงความสัมพันธ์เชิงเหตุผลว่าหากคบคนไม่ดีจะส่งผลเสียอย่างไร มีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องตีความเพิ่ม
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้สอนให้ระมัดระวังในการคบคน โดยเฉพาะคนที่ไม่มีหลักแหล่ง ไม่มีความมั่นคง หรือคนที่เร่ร่อนไปเรื่อย ๆ เพราะการคบคนประเภทนี้อาจทำให้ตกต่ำหรือได้รับความเดือดร้อน 'คนจร' หมายถึงคนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง 'นอนหมอนหมิ่น' หมายถึงตกอับหรือตกต่ำลง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "คบคนจรนอนหมอนหมิ่น" ในประโยค
- พ่อแม่มักจะสอนลูกเสมอว่า คบคนจรนอนหมอนหมิ่น เพราะกลัวว่าลูกจะได้รับผลกระทบในทางลบจากเพื่อนที่ไม่ดี
- เขากลายเป็นคนไม่มีอนาคตเพราะไม่ฟังคำเตือนของผู้ใหญ่ที่สอนว่า คบคนจรนอนหมอนหมิ่น
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี