กินน้ำตา

ประเภทสำนวน

"กินน้ำตา" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องตีความเพิ่มเติม กินน้ำตาไม่ได้หมายถึงการกินน้ำตาจริงๆ แต่หมายถึงการร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากการเปรียบเทียบความรู้สึกเศร้าโศกเสียใจอย่างมากจนต้องร้องไห้น้ำตาไหล เหมือนได้กลืนกินความทุกข์โศกและน้ำตาของตัวเอง แสดงถึงความทุกข์ระทมที่แสนสาหัส จนถึงขั้นน้ำตาไหลพราก

ตัวอย่างการใช้สำนวน "กินน้ำตา" ในประโยค

• ภรรยาต้องกินน้ำตาหลังจากรู้ว่าสามีนอกใจไปมีภรรยาน้อย
• คนเป็นแม่กินน้ำตาทุกครั้งที่ลูกเจ็บป่วยแต่ช่วยอะไรไม่ได้
• หลังจากโดนปลดออกจากงานกะทันหัน เธอต้องกินน้ำตากลับบ้านไปโดยไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี