กินข้าวต้มกระโจมกลาง

ประเภทสำนวน

"กินข้าวต้มกระโจมกลาง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย เป็นวลีที่ต้องตีความเพิ่มเติม

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้หมายถึง การทำงานหรือกิจกรรมที่ต้องเร่งรีบทำให้เสร็จโดยไม่ได้พักผ่อน ซึ่งมีที่มาจากสมัยก่อนที่คนเดินทางไกลต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้ามืด และกินข้าวต้มกลางทาง (กลางนา กลางทุ่ง) โดยไม่ได้หยุดพักอย่างเป็นเรื่องเป็นราว แต่กินอาหารไปด้วยเดินทางไปด้วย หรือทำงานไปด้วย

ตัวอย่างการใช้สำนวน "กินข้าวต้มกระโจมกลาง" ในประโยค

• เขาต้องทำรายงานให้เสร็จภายในวันนี้ จึงต้องกินข้าวต้มกระโจมกลางไม่มีเวลาพักเลย
• การประชุมวันนี้เร่งด่วนมาก พวกเราต้องกินข้าวต้มกระโจมกลางเพื่อให้งานเสร็จทันเวลา

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี