กะลา

ประเภทสำนวน

"กะลา" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ จำเป็นต้องเข้าใจความหมายพิเศษที่ใช้เฉพาะในภาษาไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

คำว่า 'กะลา' เป็นสำนวนไทยที่หมายถึง สิ่งที่ใช้ปิดบังหรือปกปิดความจริง ทำให้คนมองไม่เห็นภาพกว้าง เปรียบเหมือนคนที่มีกะลาครอบหัว มองเห็นเพียงพื้นที่จำกัดเท่านั้น ไม่ยอมเปิดใจรับรู้ความจริงหรือโลกกว้างภายนอก แสดงถึงความคับแคบทางความคิด

ตัวอย่างการใช้สำนวน "กะลา" ในประโยค

• เธอต้องเลิกกะลาได้แล้ว ออกไปเรียนรู้โลกกว้างบ้าง
• นักการเมืองพวกนี้มักจะใช้สื่อเป็นกะลาครอบหัวประชาชน ไม่ให้รับรู้ข้อเท็จจริงทั้งหมด
• การเสพข่าวจากแหล่งเดียวจะทำให้เราติดกะลา มองโลกแคบลง

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี