แตกฉานซ่านเซ็นไป ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน
ประเภทสำนวน
"กระจัดพลัดพราย" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีความหมายถึงการแตกแยกกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ไม่ได้อยู่ร่วมกัน มักใช้กับเหตุการณ์ที่คนหรือสิ่งของที่เคยอยู่ด้วยกันต้องพลัดพรากจากกัน แยกย้ายไปอยู่ที่ต่างๆ เช่น ครอบครัวที่ต้องแยกย้ายกันไปอยู่คนละที่ หรือคนกลุ่มหนึ่งที่ต้องกระจายไปทำมาหากินในที่ต่างๆ
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กระจัดพลัดพราย" ในประโยค
- หลังจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ผู้คนต่างกระจัดพลัดพรายออกจากบ้านเรือนไปอาศัยอยู่ในที่พักพิงชั่วคราวหลายแห่ง
- เมื่อเกิดสงคราม ครอบครัวของเธอต้องกระจัดพลัดพรายกันคนละทิศละทาง บางคนหนีไปต่างประเทศ บางคนก็หลบอยู่ในป่า
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
