สำนวนไทย หมวด พ

"สำนวนไทย หมวด พ" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
รวม สำนวนไทย หมวด พ ทั้งหมด มีดังต่อไปนี้
-
พกนุ่น
หมายถึง ใจเบา, ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น -
พกหิน
หมายถึง ใจหนักแน่น, ใช้เข้าคู่กับคำ พกนุ่น ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น -
พกหินดีกว่าพกนุ่น
หมายถึง ทำจิตให้ให้เข็มแข็งหนักแน่น ดีกว่าหูเบาเชื่อคำคนอื่นโดยไม่ตรึกตรองก่อน -
พระยาเทครัว
หมายถึง ชายที่ได้หญิงเป็นภรรยาทั้งแม่ทั้งลูกหรือทั้งพี่ทั้งน้อง -
พระอิฐพระปูน
หมายถึง นิ่งเฉย, วางเฉย ไม่เดือดร้อน, ไม่รู้สึกยินดียินร้าย -
พระเตมีย์ใบ้
หมายถึง นิ่งเฉย วางเฉย -
พริกกะเกลือ
หมายถึง กับข้าวชนิดหนึ่งเอามะพร้าวตำจนมีนํ้ามันออกมา ใส่เกลือกับนํ้าตาล มีรสหวานเค็ม, เครื่องจิ้มผลไม้เปรี้ยวเป็นต้น ทำด้วยพริก เกลือ และน้ำตาล -
พร้อมหน้าพร้อมตา
หมายถึง รวมอยู่เป็นจำนวนมากอย่างพร้อมเพรียงกัน (ใช้แก่คนที่มีความเกี่ยวข้องกัน) เช่น มากันพร้อมหน้า มากันพร้อมหน้าพร้อมตา -
พร้าขัดหลังเล่มเดียว
หมายถึง คนดีถ้าขยันก็ตั้งตัวได้ -
พลอยฟ้าพลอยฝน
หมายถึง ไม่ได้เกี่ยวข้องแต่ก็ร่วมรับเคราะห์ไปกับเขาด้วย -
พลัดที่นาคาที่อยู่
หมายถึง พลัดพรากจากถิ่นฐานเดิม, ระหกระเหิน -
พลิกกระเป๋า
หมายถึง เสียจนหมดตัวเพราะผิดจากที่คาดหมายไว้ (ใช้แก่การพนัน) -
พลิกแผ่นดิน
หมายถึง เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน. ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน -
พอฟัดพอเหวี่ยง
หมายถึง พอสู้กันได้ -
พอลืมตาอ้าปาก
หมายถึง พอมีพอกิน -
พอแรง
หมายถึง เต็มแรง, มาก, เช่น ถูกด่าเสียพอแรง ว่าเสียพอแรง -
พะเนินเทินทึก
หมายถึง มากมายก่ายกอง -
พับฐาน
หมายถึง เลิกล้ม, ทำลายลงหมด; แพ้อย่างราบคาบ -
พิมเสนแลกเกลือ
หมายถึง ลดตัวลงไปทำสิ่งที่ต่ำกว่า ไม่คู่ควร -
พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ
หมายถึง อาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง -
พูดเป็นต่อยหอย
หมายถึง พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก -
พูดเป็นนัย
หมายถึง พูดอ้อม ๆ โดยไม่บอกเรื่องราวตรง ๆ -
พ่อพวงมาลัย
หมายถึง ชายที่ปล่อยชีวิตตามสบาย ไม่ยอมตั้งตัวหรือทำการงานเป็นหลักฐาน -
พ่อลิ้นทอง
หมายถึง คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง -
พ่อหม้ายทรงเครื่อง
หมายถึง พ่อหม้ายมั่งมีเงินทอง -
พ่อแจ้แม่อู
หมายถึง พันทาง ต่างพันธุ์กัน -
เพชรตัดเพชร
หมายถึง คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน -
เพชรร้าว
หมายถึง ที่ไม่บริสุทธิ์, ที่มีตำหนิ -
แพะรับบาป
หมายถึง คนที่ต้องรับผิดในสิ่งที่ตนไม่ได้กระทำ -
แพแตก
หมายถึง ลักษณะที่ครอบครัวเป็นต้นแตกกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพราะหัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นหลักเป็นประธานประสบความวิบัติหรือเสียชีวิต.